Alastor ''Szalonooki'' Moody

Alastor "Szalonooki" Moody (ang. Alastor "Mad-Eye" Moody) – jeden z bohaterów serii książek Harry'ego Pottera. Moody był aurorem na emeryturze oraz członkiem założonego przez Albusa Dumbledore'a Zakonu Feniksa. Był bardzo nerwowy, ciągle obawiał się, że ktoś go chce zabić. W walkach stracił oko i nogę, a także kawałek nosa. W związku z tym posiadał drewnianą protezę i magiczne oko, dzięki któremu może patrzeć przez obiekty, a także dookoła siebie (nawet do tyłu, przez własną głowę), więc widział więcej niż ktokolwiek inny. Miał ciemnoszare włosy. Ulubionym powiedzeniem Moddy'ego było: "Stała czujność!" (ang. Constant vigilance!).W dniu 27 lipca 1997 roku, gdy Zakon Feniksa przenosił Harry'ego z domu Dursleyów do Nory, zostali nakryci przez Voldemorta i jego śmierciożerców. Wcześniej jednak sześć osób pomagających w eskorcie zażyło eliksir wielosokowy z włosem Harry'ego, co pozwoliło zmylić Voldemorta. Mundungus (zmieniony w Harry'ego) leciał z Moodym. Czarny Pan najpierw zaatakował ich, gdyż wierzył, że Szalonooki jest najlepszą ochroną dla Harry'ego (w rzeczywistości Harry leciał z Hagridem starym motorem Syriusza). Mundungus ze strachu deportował się, a Moody został trafiony zaklęciem Voldemorta prosto w twarz. Spadł z miotły na dużej wysokości i nie miał szans na przeżycie. Wydarzenie to widzieli Bill i Fleur, którzy lecieli na testralu.
Jego magiczne oko dziwnym trafem było umieszczone w drzwiach Umbridge, która podglądała pracowników. Gdy Harry szukał horkruksa w jej gabinecie, zabrał to oko. Później w ramach symbolicznego pochówku "Szalonookiego", Harry zakopał magiczne oko pod drzewem (oznaczonym wyrytym na pniu krzyżem) znajdującym się w lesie nieopodal miejsca, gdzie rozgrywały się Mistrzostwa Świata w Quidditchu. Ciała Moody'ego nie odnaleziono.

Fred i George Weasleyowie

Fred i George Weasleyowie (ur. 1 kwietnia 1978, Fred zm. 2 maja 1998) to postacie z cyklu powieści o Harrym Potterze. Bracia bliźniacy, tak jak reszta rodziny mają rude włosy. Synowie Molly i Artura Weasleyów, bracia Rona, Percy’ego, Charliego,Billa i Ginny Weasley. Najwięksi (po Huncwotach) dowcipnisie w Hogwarcie. Pod względem zainteresowań nie pasowali do swojej rodziny, która uważała, że nie dojdą oni do niczego w życiu.
W piątej części (kiedy mieli 17 lat) opuścili Hogwart na miotłach i zajęli się prowadzeniem własnego sklepu z magicznymi przedmiotami, wymyślanymi przez nich (np. gigantojęzyczne toffi, kanarkowe kremówki, bezgłowe kapelusze i inne). Sklep znajdował się na ulicy Pokątnej 93 – Magiczne Dowcipy Weasleyów. Wykupili ten lokal za pieniądze, które dostali od Harry'ego Pottera (jego nagroda w Turnieju Trójmagicznym 1000 galeonów). Już w Hogwarcie wymyślali i sprzedawali Bombonierki Lesera, dzięki których można się było zwolnić z lekcji. W ich sklepie można było kupić wszystko: od Jadalnych Mrocznych Znaków i puszków pigmejskich (miniaturowych pufków), po Q-Py Blok (czekoladę wywołującą zatwardzenie).
Mimo tego, że często płatali figle, wszyscy ich lubili. W Hogwarcie doczekali się nawet swojego "pomnika" – kawałek wyczarowanego przez nich bagna. Grali jako pałkarze w drużynie Quidditcha. Ich interes bardzo dobrze rozkwitał, ale w 6. części Harry’ego Pottera dowiadujemy się, że rzecz z ich sklepu udaremniła złapanie śmierciożerców przez Ginny, Rona i ich kolegów.
W 7. tomie Fred Weasley zostaje uśmiercony przez śmierciożercę Rookwooda. Natomiast George, podczas transportowania Harry’ego z domu Dursleyów, traci ucho (przypadkowo) odcięte przez Snape’a zaklęciem Sectumsempra.
W czacie przeprowadzonym z J. K. Rowling po premierze ostatniej części dowiadujemy się, że George ma syna, któremu dał na imię Fred na cześć zmarłego brata, Freda. Nadal prowadzi swój sklep z Magicznymi Dowcipami, w czym pomaga mu Ron. Rowling ujawniła, że żoną George'a została Angelina i oprócz syna Freda mieli też córkę Roxanne.[

Ginny Weasley

Ginevra "Ginny" Molly[1] Potter zd. Weasley (ur. 11 sierpnia 1981[2]) – fikcyjna postać z książek o Harrym Potterze.
Jest najmłodszym dzieckiem Artura i Molly Weasley. Ma długie, płomiennorude włosy. Kolor ten jest zresztą typowy dla Weasleyów. Swoje brązowe oczy odziedziczyła po matce. Jak mawiają jej bracia, bliźniacy Fred i George, jest bardzo utalentowaną czarownicą i mimo swojego niepozornego wyglądu, obdarzona jest dużą mocą. Ginny wyspecjalizowała się w rzucaniu upiorogacków. Jest pierwszą od wielu pokoleń dziewczyną, która urodziła się w rodzie Weasleyów. Jest bardzo mądra, odważna i inteligentna. Kocha się w Harrym, od kiedy widziała go przed wejściem na peron 9 i 3/4, gdy jej brat Ron po raz pierwszy szedł do Hogwartu. Była w "Gwardii Dumbeldore'a". Uczęszczała do Szkoły Magii i Czarodziejstwa Hogwart od 1992 do 1999 roku.

Lucjusz Malfoy jest śmierciożercą i głową rodziny Malfoyów. Mieszka on ze swoją rodziną w WiltShire, a konkretniej w Malfoy Manor. Ma żonę Narcyzę i syna Dracona. W Hogwarcie należał do Slytherinu. Na piątym roku poznał Snape'a, którego wówczas przyjęto na pierwszy rok do Hogwartu i zaprzyjaźnił się z nim.
Lucjusz Malfoy podrzucając dziennik Ginny Weasley, miał nadzieję, że uda mu się za jednym zamachem zdyskretować Artura Weasleya, wyrzucić Dumbledore'a z Hogwartu i pozbycie się obciążającego go przedmiotu. Artur Weasley był w tym czasie szefem biura Niewłaściwego Użycia Produktów Mugoli. Plany Malfoya udaremnił Zgredek, ale wcześniej Lucjusz Malfoy domaga się, opuszczenia szkoły przez Dumbledore'a pokazując mu dwanaście podpisów, wszystkich którzy chcą, by Dumbledore opuścił szkołę(pan Malfoy wymusił to na członkach rady nadzorczej). Gdy po napaści na Ginny Weasley, Dumbledore wraca, czym oburzony jest Lucjusz Malfoy. Dumbledore wyjaśnia jak doszło do napaści na Ginny Weasley, a pan Malfoy wychodzi wyrzucając Zgredka kopniakiem, ale Harry, uwalnia go podstępem - dając panu Malfoyowi skarpetkę, którą zrzuca na dziennik trzymany przez Zgredka.
Lucjusz następnie pojawia się na początku Harry Potter i Czara Ognia, podczas Finału Mistrzostw Świata w Quidditchu, gdzie wraz z żoną Narcyzą i synem Draconem, zajmuje miejsce w loży ministra Korneliusza Knota jako podziękowanie za jego datki na Szpital Świętego Munga. Następnie w książce pojawia się, gdy Voldemort wzywa śmierciożerców na cmentarzu. Malfoy znowu staje się jego sługą, twierdząc, że się pomylił. Harry, który jest świadkiem deklaracji Malfoya, mówi o tym Knotowi, który mu nie wierzy.
W finałowej scenie Harry Potter i Zakon Feniksa, Malfoy dowodzi śmierciożercom, których zadaniem jest wykraść przepowiędnię dotyczącą Harry'ego Pottera dla Voldemorta. Harry'emu i przyjaciołom udaje się uciec od Malfoya i jego kumpli. W końcu zostają przydybani w Sali Śmierci. Bellatriks Lestrange, próbuje przekonać Harry'ego do oddania przepowiedni. Przybywa Zakon Feniksa, aby ratować wszystkich.
Malfoy spotyka po drodze Harry'ego, Neville'a i Remusa Lupina. Harry podaje przepowiednię do Neville'a(później ją roztrzaskał) i Malfoy spowalnia ich zaklęciem. W ostatnim momencie na ratunek przybywa Dumbledore i wiąże śmierciożerców niewidzialnymi linami.
W ostatniej części Harry'ego Pottera, Voldemort daje Malfoyowi wolność, chociaż wygląda on dużo niezdrowiej niż kiedyś. Czarny Pan, traktuje go z wielką pogardą i wykorzystuje jego dom do swoich celów, a także zmusza Dracona, do robienia czarnej roboty, co jest sprzeczne z jego naturą. Później w książce wraz z żoną i szwagierką pozwala uciec Harry'emu i jego przyjaciołom z Malfoy Manor. Voldemort ostatecznie wysyła ich poniżej aresztu domowego. Pomimo tego, że kiedyś był śmierciożercą i orędownikiem Tego-Którego Imienia Nie Wolno Wymawiać, Lucjusz postanowił, że rodzina jest ważniejsza niż udział w wojnie.
W czasie ostatniej Bitwy o Hogwart, Lucjusz Malfoy błaga Voldemorta, aby mógł opuścić pole bitwy i zlokalizować swego syna. On i reszta jego rodziny są połączeni pod koniec książki.
Źródło „http://pl.harrypotter.wikia.com/wiki/Lucjusz_Malfoy”

Draco Malfoy

Draco Malfoy (ur. 5 czerwca 1980) – postać fikcyjna z cyklu powieściowego Joanne Kathleen Rowling o Harrym Potterze. Jest on synem Lucjusza i Narcyzy Malfoy. Ma za przyjaciół dwóch osiłków, Vincenta Crabbe'a i Gregory'ego Goyle'a, którzy bardziej pełnią funkcję jego ochroniarzy niż osób, którym młody arystokrata zwierza się z problemów. Draco jest uczniem Hogwartu i należy do Slytherinu. Jego rodzice są sługami Voldemorta, a Draco, tak samo jak oni, nienawidzi wszystkich osób urodzonych w mugolskich rodzinach, szlam. Jest zaciekłym wrogiem Harry'ego Pottera, Rona Weasleya i Hermiony Granger.
Draco oznacza po łacinie smok lub wąż, zaś nazwisko Malfoy, pochodzące ze starofrancuskiego jest, tłumaczone jest najczęściej jako wiarołomny. Obecnie nazwisko Malfoy może pochodzić od słowa malfaire czyli źle czynić, szkodzić.
Draco odziedziczył wygląd po swoich rodzicach: jest szczupły, wysoki, blady, ma włosy koloru blond i szare oczy. Tylko raz, w drugim tomie serii, pojawia się wzmianka, jakoby byłby piegowaty.Draco jest osobą perfidną i cyniczną, nasączoną ironią. Przez pierwsze pięć tomów pełni rolę antagonisty Harry'ego. Jako że rodzina Malfoyów należy do bogatych, nigdy nie omieszka pochwalić się najdroższymi gadżetami otrzymanymi od ojca w miejsce miłości. W czwartym tomie dał do zrozumienia, że wolałby pójść do innej Szkoły Magii i Czarodziejstwa – do Durmstrangu. Uważa, że nauczano tam także Czarnej Magii, którą sam adoruje. Powiedział, że jego ojciec (Lucjusz Malfoy) zna tam dyrektora (Igor Karkarow, śmierciożerca, później uciekł, nie chcąc ponownie przyłączyć się do Voldemorta). Harry, Ron i Hermiona sądzą, że dorosły Malfoy i dyrektor magicznej szkoły w Bułgarii znają się ze służby u Voldemorta. Nie wiadomo, kto został następcą Karkarowa w Durmstrangu.
W szóstym tomie przychodzi nam poznać innego Dracona. Szantażowany przez Voldemorta, po raz pierwszy od początku serii płacze, co było wielkim szokiem dla Harry'ego. Zmuszony zabić Albusa Dumbledore'a, chłopak miota się i nie potrafi dokonać morderstwa. W ostateczności nie był w stanie zabić, co, według Dumbledore'a, oznacza, że w głębi serca Draco jest osobą, jeśli nie dobrą, to przynajmniej niewinną. Przez to grozi mu śmierć, bo nie wywiązał się ze swojego zadania, które Severus Snape był zmuszony dokończyć za niego. Poprzez wcześniejsze rozbrojenie Albusa Dumbledore'a stał się posiadaczem Czarnej Różdżki, wcale o tym nie wiedząc.
W 7. tomie dostaje się do Pokoju Życzeń wraz z Crabbem i Goylem, chcąc przeszkodzić Harry'emu, Ronowi i Hermionie w zniszczeniu horkruksów, w tej misji ginie jeden z jego przyjaciół - Crabbe, a Harry i Ron ratują Malfoya i Goyle'a przed spaleniem.
Z epilogu dowiadujemy się, że ma syna Scorpiusa, którego wyprawiał do Hogwartu w 2017 roku. Jego stosunki z Harrym są lepsze niż w czasach szkoły, ale nie są przyjaciółmi. Draco poślubił Astorię Greengrass[1].

Tom Marvolo Riddle

Tom Marvolo Riddle urodził się 31 grudnia 1926 roku. Jego matka, Meropa Gaunt, była czarownicą, która zakochała się bez pamięci w mugolu Tomie Riddle'u. Był on dość przystojny, a sama Meropa oprócz swoich zdolności nie była urodziwa. Dlatego też podała mu napój miłosny, aby ten zwrócił na nią uwagę. Według Albusa Dumbledore'a[1] musiała ona okresowo podawać mu kolejne dawki, aby czar nie prysł, jednakże w pewnym momencie zaprzestała tego myśląc, że skoro poczęli dziecko i spędzili razem sporo czasu naprawdę się w niej zakochał. Niestety nadzieje okazały się płonne, gdyż Tom Riddle natychmiast ją wtedy opuścił i już nigdy nie wrócił. Stąd mimo swych przekonań Voldemort był czarodziejem półkrwi.
Opuszczona matka Toma tułała się nie mogąc odnaleźć się w stracie bliskiej jej osoby. Dumbledore, podejrzewał, że mogła stracić swe magiczne zdolności, lub zaprzestała ich używania, po tym jak została odtrącona przez ukochanego. Gdy zbliżał się czas rozwiązania, sprzedała medalion Slytherina, późniejszy horkruks Burkesowi, był on współwłaścicielem sklepu „Borgin & Burkes”. Mimo że był wart o wiele więcej, zarobiła tylko 10 galeonów i udało się jej odnaleźć sierociniec, w którym urodziła dziecko, którego poleciła nazwać właśnie Tomem Marvolo Riddlem, gdzie też zmarła w godzinę po porodzie. W sierocińcu, gdzie się wychowywał, chłopiec zauważył, że jest w stanie w pełniejszy sposób kontrolować rzeczywistość: sprawiać w niezwykły sposób fizyczny ból i przykrość osobom, które go denerwowały, nigdy jednak nie przyłapano go na gorącym uczynku. Z powodu dziwnych zjawisk, które działy się wokół niego bano się go, ale sam był on całkowicie przygotowany na to, aby uwierzyć że jest, jak sam to określił, „wyjątkowy”.
Z wygladu przypominał ojca, ale ustosunkowanie się do mugoli, "szlam" i "zdrajców krwi" odziedziczył po dziadku (od strony matki).
Pierwszy, „nieszkodliwy” etap życia Toma, kończy się wizytą Albusa Dumbledore’a, pełniącego wówczas funkcję nauczyciela transmutacji w Hogwarcie, który przynosi Riddle'owi list z propozycją nauki w szkole dla czarodziejów. Chłopiec dowiedziawszy się o swym czarodziejskim pochodzeniu zapytał go o to, które z jego rodziców było czarodziejem. Dowiedziawszy się, że była to matka, nie mógł w to uwierzyć, ponieważ zmarła ona w tak prozaiczny – „mugolski” sposób, po czym zostawiła go w mugolskim sierocińcu, co kłóciło się z jego wyobrażeniem o czarodziejskiej mocy, która się w nim budziła. Już wtedy miał on wstręt do wszystkiego, co zwykłe i pospolite, dowiedziawszy się o istnieniu świata magii, również mugolskiego, stąd też jego niechęć do nieczarodziejskiego imienia „Tom”.

Severus Snape

Severus Snape (ur. 9 stycznia 1960 r. zm. 2 maja 1998 r.) – fikcyjna postać wymyślona przez Joanne Rowling na potrzeby jej powieści. Nauczyciel w Szkole Magii i Czarodziejstwa Hogwart, opiekun domu Slytherin.Snape jest jedną z bardziej tajemniczych postaci w książkowej serii. W Hogwarcie był opiekunem domu Slytherin i wiadomo, że przez lata ubiegał się o posadę nauczyciela obrony przed czarną magią, co udaje mu się dopiero w szóstym tomie (Harry Potter i Książę Półkrwi). Wcześniej uczył sporządzania eliksirów.
Severus Snape mieszkał w dzieciństwie w mugolskim miasteczku przy ulicy Spinner's End , zaś po drugiej stronie rzeki znajdował się dom Lily Evans – matki Harrego Pottera. Odkąd zauważył, iż Lily jest "magiczna", nie spoczął póki nie opowiedział jej wszystkiego o magicznym świecie – o Hogwarcie, o Ministerstwie Magii, itp. Zaprzyjaźnili się jeszcze przed wyjazdem do szkoły. Po jakimś czasie przyjaźń zamieniła się w jednostronną miłość. Snape, nazywany przez Lily Evans "Sev", do końca życia zakochany był w matce Harrego Pottera, którego znienawidził przez podobieństwo do ojca. Ten fakt, ukazany dopiero w ostatnim tomie powieści, sprawia, że bunt i wrogie nastawienie, tak często zauważalne w jego zachowaniu, stają się częściowo wytłumaczalne. Jego patronusem była łania, tak samo jak Lily Evans.
Nauki w Hogwarcie pobierał wspólnie z jego rówieśnikami, m.in. Syriuszem Blackiem (ojcem chrzestnym Harry’ego), Remusem Lupinem, Peterem Pettigrew, a także Jamesem Potterem (ojcem Harry’ego). Wiadomo także o jego konflikcie z tym ostatnim. Obaj się szczerze nienawidzili – Snape przez wyraźne zaloty Jamesa do Lily Evans, które się zaczęły w trakcie czwartego lub piątego roku nauki, a James, już w pociągu, przed pierwszym rokiem nauki, nie zapałał do niego sympatią. Prawdopodobnie powodem był fakt, iż Potter był Gryfonem, podczas gdy Snape od początku twierdził, że będzie w Slytherinie.
Po ukończeniu szkoły dołączył do grona śmierciożerców. Był świadkiem przepowiedni profesor Sybilli Trelawney. Przekazał wszystko, co usłyszał, Voldemortowi, lecz dopiero od niego dowiedział się, że przepowiednia może mówić o dziecku Lily Potter. Gdy usłyszał, że jego pan ma zamiar zabić Potterów, zaczął błagać o darowanie życia Lily. Gdy nie przyniosło to rezultatu, w rozpaczy skontaktował się z Dumbledore’em. Przekazał swoją prośbę o upewnienie się, że Lily jest bezpieczna. Na pytanie dyrektora, które brzmiało: And what will you give me in return, Severus? (ang. I co mi dasz w zamian, Severusie?), odpowiedział: Everything (ang. Wszystko.)
Od jakiegoś czasu przed tym wydarzeniem Potterowie wiedzieli iż w ich otoczeniu jest zdrajca. Aby uniemożliwić mu, oraz Temu, Którego Imienia Nie Wolno Wymawiać wejście do ich domu, uczynili swoim Strażnikiem Tajemnicy Petera Pettigrew. Uznali to za najlepszy wybór. Nikt by go nie szukał, był zbyt słaby oraz nic nie znaczył. Nie wiedzieli, że to właśnie on był śmierciożercą i od razu wydał ich miejsce zamieszkania Czarnemu Panu.
Severus Snape jest tytułowym Księciem Półkrwi z tomu Harry Potter i Książę Półkrwi – nazwa ta pochodzi od nazwiska matki, czarownicy Eileen Prince (ang. książę), a także faktu, iż ojciec Snape'a, Tobiasz, był mugolem.
Kiedy nauczał w Hogwarcie, nie był lubianym nauczycielem, znany z niesprawiedliwości i brutalnego sarkazmu. Wyraźnie faworyzował Ślizgonów i nie cierpiał Gryffindoru. Lubił siać grozę, a mogło to być spowodowane tym, że nie zaznał rodzinnego ciepła i miłości. Bał się odrzucenia i wyjawienia swoich słabych punktów, dlatego też opanował sztukę oklumencji i legilimencji, co pozwalało mu zachować tajemniczość. Był nieprzyjemny, ale też skrywający niezgłębione tajemnice.
Bohater złożył Narcyzie Malfoy Przysięgę Wieczystą, zobowiązującą go do pomocy Draconowi w wypełnieniu niebezpiecznego zadania, które powierzył mu Voldemort (zabicie Dumbledore’a). To właśnie hogwarcki mistrz eliksirów zabił Albusa Dumbledore'a na Wieży Astronomicznej, po czym zbiegł ze śmierciożercami. Dumbledore ufał Snape'owi ponieważ wierzył w jego skruchę i w to, że Severus jest jego człowiekiem. Prawdziwy powód zaufania Albusa do Snape'a wyjaśnia się dopiero w ostatnim tomie cyklu. W VII tomie dowiadujemy się, że Severus był zawsze wierny Dyrektorowi, a zamordował go na jego własną prośbę, faktycznie przyspieszając jego śmierć i zapobiegając czekającemu go cierpieniu. Albus Dumbledore był świadomy zbliżającej się śmierci, ponieważ postąpił nierozważnie wkładając na palec pierścień Marvolo Gaunta, na którym spoczywała klątwa. Severus zatrzymał postępujące zaklęcie na jednej ręce, która poczerniała i wyglądała na martwą. Snape pomógł też (na prośbę Dumbledore'a) zdobyć Harry'emu Potterowi Miecz Gryffindora

Rubeus Hagrid

Rubeus Hagrid (ur. 6 grudnia 1928) - postać fikcyjna z serii Harry Potter autorstwa Joanne Kathleen Rowling.
Hagrid jest strażnikiem kluczy w Szkole Magii i Czarodziejstwa Hogwart, prowadzi zajęcia z opieki nad magicznymi stworzeniami i cieszy się wielkim zaufaniem dyrektora szkoły, profesora Dumbledore, dla którego wykonuje zadania specjalne, wymagające dochowania tajemnicy. Hagrid jest pokaźnej postury, ma czarne oczy, czarne skręcone włosy i brodę, mówi z charakterystycznym akcentem. Jego cechą charakterystyczną jest fascynacja hodowlą niebezpiecznych zwierząt. Pierwszy przyjaciel Harry'ego.
Rolę Hagrida w ekranizacjach wszystkich części gra Robbie Coltrane, a dubbingował go Marek Obertyn; z powodu śmierci polskiego aktora dubbingiem w pozostałych częściach zajmie się Andrzej Blumenfeld.

Minerwa McGonagall

Minerwa McGonagall (ur. 4 października 1925) – fikcyjna postać z książek o Harrym Potterze. Dwukrotna dyrektorka Hogwartu (po śmierci Albusa Dumbledore'a oraz po śmierci Severusa Snape'a), nauczycielka transmutacji, opiekunka Gryffindoru, jedna z członkiń Zakonu Feniksa. Jest animagiem, potrafi przemienić się w charakterystyczną kotkę z czarnymi obwódkami wokół oczu, które przypominają okulary, jakie nosi.
Również jej patronus ma kształt kota. Dowiadujemy się tego w ostatnim tomie, podczas bitwy o Hogwart, kiedy Voldemort pozwolił wejść do zamku dementorom.
Jest osobą, obok której nie można przejść obojętnie. Wysoka, czarnowłosa czarownica o srogim spojrzeniu z wiecznie zwężonymi ustami. Energiczna, bystra, już na pierwszej lekcji dała uczniom pokaz tego co potrafi. Umie utrzymać ciszę w klasie bez podnoszenia głosu. Jest stanowcza i wymagająca. Mimo swojego wyglądu i srogiej postury bardzo martwi i troszczy się o uczniów. Stara się być sprawiedliwa i wyrozumiała, lecz do pewnych granic rozsądku. Pod tą skorupą stanowczości jest jednak serdeczną, bardzo pomocną osobą, która nie wie, co to strach.
Była przerażona tym, że Dumbledore zginął z rąk Snape'a. Nie wiedziała, dlaczego do końca mu ufał.
W młodości należała do domu, którego jest teraz opiekunką, zawsze fascynowała ją transmutacja. Jest wielką fanką quidditcha, oczywiście kibicuje Gryffindorowi. Była zachwycona tym, że Harry tak cudownie lata na miotle.
Albus Dumbledore miał do niej wielkie zaufanie.
Na każdym rozpoczęciu roku w Hogwarcie wyczytuje listę pierwszoroczniaków, którzy kolejno byli przydzielani do czterech domów Hogwartu: Gryffindor, Ravenclaw, Hufflepuff i Slytherin.
Imię Minerwa pochodzi od imienia rzymskiej bogini mądrości, nazwisko zaś od poety Williama Topaza McGonagalla, uważanego za najgorszego w historii języka angielskiego.
W 6 tomie po śmierci profesora Dumbledore'a jako zastępca dyrektora tymczasowo przejęła jego stanowisko.
W ostatniej części, uczy nadal w Hogwarcie przejętym przez Voldemorta i walczy z Czarnym Panem w Bitwie o Hogwart, który zostaje stoczony pod koniec tomu. Pomaga też uczniom w ewakuacji przed decydującą bitwą. Była ona podczas pobytu Harry'ego w Hogwarcie jednym z jego najważniejszych mentorów, bowiem pomogła dostać się Harry'emu do drużyny Quidditcha w pierwszej klasie, mimo że przepisy tego zabraniały, służyła mu pomocą w Turnieju Trójmagicznym (w granicach obowiązujących reguł) i wspierała go w jego konflikcie z Dolores Umbridge. Harry zademonstrował wdzięczność wobec profesor McGonagall w 7. tomie, gdy rzucił na Amycusa zaklęcie Cruciatus (Amycus opluł McGonagall).

Albus Dumbledore

Dumbledore był dyrektorem Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie i zarazem prawdopodobnie najpotężniejszym czarodziejem swoich czasów (tylko jego lękał się Lord Voldemort). Albus został mianowany dyrektorem po odejściu na emeryturę Dippeta. Wcześniej był nauczycielem transmutacji. Albus miał doskonałe poczucie humoru i nie przejmował się złymi opiniami na swój temat. Lubił muzykę kameralną i kręgle. Nie przepadał za fasolkami Bertiego Botta, ponieważ w młodości trafił na fasolkę o smaku wymiocin. Jego ulubiona konfitura miała smak malin. Posiadał feniksa, którego nazwał Fawkes. Kształt feniksa miał też jego patronus. Najlepszym przyjacielem Albusa w okresie jego młodości był Elfias Doge.
Dumbledore miał długie, w młodości kasztanowe włosy. Na świat patrzył niebieskimi oczami zza osadzonych na haczykowatym nosie okularów-połówek. Jak twierdził, blizna na jego kolanie była dokładnym planem londyńskiego metra.
W ekranizacjach pierwszych dwóch części, profesora Dumbledore grał Richard Harris, który jednak zmarł w 2002 roku. W kolejnych filmach zastąpił go Michael Gambon.

Daniel Jacob Radcliffe

Harry Potter – seria książek fantasy autorstwa brytyjskiej pisarki Joanne Kathleen Rowling. Książki z tego cyklu cieszą się dużą popularnością wśród dzieci i młodzieży, ale trafiają również do dorosłych czytelników.Seria Harry Potter opisuje przygody młodego czarodzieja w ciągu sześciu lat jego edukacji w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie oraz rok po jej przerwaniu. Autorka wyznała, że seria pojawiła się w jej głowie w niemalże pełnej postaci podczas podróży pociągiem[1].Pierwsza książka, Harry Potter i Kamień Filozoficzny, wydana została w 1997 (w Polsce 2000), lecz jej akcja rozgrywa się w 1991[2]. Kolejne części zaczynają się przed rozpoczęciem roku szkolnego i kończą na początku kolejnych wakacji letnich i, choć opisują różne przygody, nie są odrębne, a stanowią całość większej historii, której kulminacją jest ostatni, siódmy tom.Fabuła kolejnych części Harry'ego Pottera była jedną z najlepiej strzeżonych tajemnic świata[potrzebne źródło], a zarazem jedną z najbardziej poszukiwanych informacji. Autorka uparcie strzegła tajemnic serii, podając jedynie lakoniczne informacje odnośnie kolejnych tomów serii. Także wydawcy na całym świecie zabraniali rozpowszechniania książek przed premierą, zobowiązując recenzentów i swoich pracowników do zachowania fabuły książki w tajemnicy.

Rupert Grint

Ronald Weasley (ur. 1 marca 1980) – postać fikcyjna z cyklu powieściowego J. K. Rowling o Harrym Potterze. Najlepszy przyjaciel Harry’ego Pottera. Jest to wysoki, piegowaty, rudy chłopiec o długich rękach i niebieskich oczach. Ma pięciu braci i siostrę. Jego ulubioną drużyną quidditcha są Armaty z Chudley. Ron często się kłóci z Hermioną, nie uczy się rewelacyjnie. Zawsze jest tam, gdzie Harry – przeżyli razem wiele przygód. Ma szczura Parszywka, który okazał się Peterem Pettigrew, gdy fakt ten wyszedł na jaw, dostał od Syriusza sowę, którą nazwał Świstoświnką. Największym jego wrogiem jest Draco Malfoy, który ciągle się naśmiewa się z jego biedy. Jego ulubionymi grami są szachy czarodziejów i gargulki. W 6 klasie chodził z Lavender Brown, ale zerwał z nią dla Hermiony. Jego patronus przybiera formę miniaturowego terriera.W filmowych ekranizacjach w jego postać wciela się Rupert Grint.

Emma Watson

Na oficjalnej stronie Emmy Watson, wcielającej się w rolę Hermiony Granger, w dziale e.m.s pojawiła się nowa wiadomość od aktorki. Mówi tam m.in o tym, że spędziła miły czas w Walii oraz wspomina, że czas nagrywania ostatniej części HP mija jej bardzo szybko. Można przeczytać ją tu Pozwoliłam sobie przetłumaczyć dla Was tę notkę.Cześć,właśnie wróciłam z bardzo miłego tygodniowego pobytu w Walii. Pembrokeshire jest bardzo piękne. Była to bardzo miła odmiana od studia (nagrań) i pogoda była fantastyczna. Myślę, że nawet się opaliłam! W tym tygodniu kręcimy ujęcia nocą, więc starałam się wstawać w ten weekend późno, aby sobie na to pozwolić... Zdałam sobie sprawę, że za 2 tygodnie będę w połowie okresu nagrywania mojej roli do HPiIŚ. Nie mogę uwierzyć jak szybko teraz ten czas leci, a już jesteśmy na końcu. Myślę, że może muszę zacząć prosić ludzi o podpisywanie dla mnie książek o HP... Nigdy nikogo jeszcze nie prosiłam o autograf, a może, jeśli nie spróbuję, będę tego w przyszłości żałować!Mam nadzieję, że dobrze się macie, gdziekolwiek przebywacie.Em xW sieci pojawiły się też zdjęcia aktorki podczas gdy opuszcza restaurację wraz z koleżanką klik. Zapewne większości z Was nie ujdzie uwadze mała wpadka Emmy z bluzeczką... Ach, ci paparazzi!